« فرصت طلبی » در مدار فرصت
تاکنون طی دو مرحله به بررسی موضوع مدار فرصت پرداخته ام و جای خود دارم از سایت های محترم فکر نو ، مدیر یار ، راهکار مدیریت و شعر نو که اقدام به انتشار موضوع مدار فرصت نموده اند قدردانی نمایم . بویژه سایت فکر نو که ایده ی موصوف را با همان حالت ابتدایی زایش منتشر نموده (قبل از تکمیل توسط اینجانب) و بنوعی گویای چگونگی انعقاد نطفه ی مدار فرصت می باشد.
با توجه به نوشته های پیشین امروز می خواهیم موضوع فرصت طلبی در مدار فرصت را تحت بررسی و نقد قرار دهیم . به عبارت بهتر می خواهیم ببینیم آیا « فرصت طلبی» هیچگونه جایگاهی در بینش فرصت آفرینی و مدار فرصت دارد؟
اصولا فرصت طلبی همان مرحله شروع و گام گذاشتن به رقابت منفی است. ونگرشی است که حول محور سوء استفاده از فرصت های پیش رو سیر می کند و دنبال اقتداری کاذب و زایش تهدیداست. فرصت طلبی از نگرش اپورتونیستی ناشی می شود و در مدار فرصت بسیار مخرب است.
مخرب از این لحاظ که اپورتونیست همه چیز را صرفا برای خود و یا در راستای منافع شخصی خود می بیند.بنابراین رقابت اندیشی بهترین توجیه برای رسیدن به اهدافی است که در سر می پروراند. اهدافی که جهت نیل به آن فرصت های فراوانی را از بین می برند یا ناکام می گذارند. مثالی ساده می زنیم . مدیری که کارکنان تحت پوشش را صرفا ابزاری برای بالاکشیدن خود می خواهد، به خلاقیت و نوآوری کارکنان با دیدی منفی نگریسته و به انحاء مختلف جلو طرح دیدگاه های آنان را می گیرد. و چنین مدیری وقتی فاجعه آفرین خواهد شد که فرد یا افرادی را نیز بعنوان همفکر دورو بر خویش جمع کند و عملا با ایجاد سازمانی غیر رسمی وپیشگیری از تبلور ایده ها در وهله نخست به ماندگاری خود و سپس همفکرانش بیندیشد .
طبیعتا فرصت طلبی دربدترین شکل خود که همانا زایش رقابت منفی است ایده دهنده را در چنین جوی به سوی فردگرایی سوق خواهد داد . جوی مخرب که آثار سوء روحی و روانی را برای ایده دهنده بدنبال خواهد داشت . به گونه ای که اگر راه برون رفتی نیابد و روزنه ای برای تغییر نیابد تا سر حد ناراحتی های قلبی و عروقی و حتی سکته ی ناگهانی پیش می رود.

بنابراین مدیران ارشد سازمان ها بایستی فرصت طلبی ها را مهار کنند و نگذارند چنین نیروهای مستعدی هرز بروند. سازمانی که عمدتا با ویروس فرصت طلبی آلوده شده ، با نوعی بیماری روبروست که جنبه برون سازمانی نیز یافته و به رقابت منفی با سایر سازمانها خواهد پرداخت . به گونه ای که در اندیشه ی فرصت سازی یا بهره گیری مناسب از فرصت ها نبوده و همواره در اندیشه زمین گیر ساختن رقیب است.
بنابراین در هرسازمانی وظیفه ی مدیر ارشد این است که با شناسایی کارکنان خوش فکر و مثبت اندیش ایده های آنان را در مدار فرصت ساماندهی کند . گردانندگان اتاق های فکر باید اندیشورانی باشند که تمامی ایده ها را ثبت و ضبط کنند و چنانکه ایده ی ضعیف اما قابل بهبودی یافتند به کمک سایر اعضا به ترمیم و توسعه ی آن ایده بپردازند. شخصیت ایده پردازان را حفظ کنند و اجازه ندهند دیدگاه حاضرین از سوی یکدیگر مورد تمسخر قرار گیرد.درهرصورت اگر قرار براین است که فرصت طلبی را پیشه کنیم باید بدانیم در مدار فرصت جایگاه لرزانی را بخود اختصاص می دهیم و ساختمان ضعیف و لرزانی را در مدار ، بنیان خواهیم نهاد. ساختمانی که پایه های آفت زده و لرزانش به محض پایان مدیریت های گذار بر سر سازندگانش فرو خواهد ریخت .

پس بیاییم و با نگرشی مثبت در مدار فرصت گام بگذاریم و فرصت سازی و فرصت گیری را بجای فرصت طلبی آرمان خود سازیم .