آغازی برای  موفقیت ،   ایجاد انگیزش  به همراه شکل گیری  ساختارهای حمایتی
امروزه از طریق اینترنت دسترسی به  اطلاعات  بسیار تسهیل  شده است .بسیاری  از کاربران اینترنت  علاقمندند مطالبی  را  مطالعه کنند که کوتاه و مختصر باشد تا بتوانند  به راحتی  در فضای  شگفت انگیز  وب  به  گردش  پرداخته  و هر لحظه  مطالب ،  تصاویر  و فیلم های  بیشتری  را جستجو کنند  تا بتوانند تشنگی  کنجکاوی  ذهن بشر را سیراب نمایند . اما این مطالب تا چه حد ، عمق  دید   افراد را نسبت  به موضوعاتی  که  با آن  روبرو  می  شوند ،  افزایش می  دهند ؟

در دنیای  اسرار آمیز اینترنت  مطالب فراوانی  در مورد موفقیت های بزرگ  ارائه شده است  که مطالعه آن ها چه بسا زمینه ساز به حرکت  درآمدن افراد به سوی  کسب  موفقیت های جدید خواهد شد  .اما چون خواننده تنها با  مجموعه ای  از اطلاعات  سطحی روبرو می  شود ، و شاید به این  نکته دقت نکند  که  هر انسانی در  شرایط زمانی و مکانی و با وجود فرصت های در دسترس  قادر به رشد است و همین  موضوع سبب می  شود که ناخواسته حرکتی را آغاز نماید که از نگاه او  انتهای جذابی  دارد .

اما میان این هدف و شروع حرکت یک مسیر ناشناخته و مبهمی  پدیدار خواهد شد که برای حرکت کردن در  آن باید  علاوه بر اراده ، از سرمایه های  فکری  و تجربیات فراوان و حمایت های لازم  برخوردار شد .

 گاهی  عواملی  وجود دارند که شوق به موفقیت را در افراد به یکباره  زنده می کنند  اما  در مواردی  این عوامل  انگیزش  زا قادر نیستند مخاطرات و مشکلات پیش رو را در جلوی چشمان  فرد پدیدار سازند تا او بتواند برای رویارویی با آنها خود را آماده و مجهز نگه دارد.

هر چه عوامل انگیزش  زا برای موفقیت در یک جامعه افزایش  یابند  ،همپای با آن نیز باید  شرایط  برای حمایت  افراد  با انگیزه بیشتر مهیا شود و اگر این  تعادل  برقرار نشود  چه بسا افراد با انگیزش و با شوق فراوان در یک مسیر پر تلاطم قدم برداشته و در جایی که باید زنگ خطر مربوط به حرکت از لبه پرتگاه نواخته شود ، هیچ گاه این صدا  شنیده نشود و فرد سقوط کند

اکنون این سوال در ذهن ما مطرح  می  شود که در یک جامعه تا چه حد ساختارهای مشورتی  و حمایتی  طراحی شده اند  که بتواند  افراد با انگیزش را به درستی  راهنمایی کنند تا در مشکلات مسیر راه گرفتار نشوند؟

آیا  اطلاعات کافی در مورد چگونگی   دستیابی  انسان های بزرگ  به موفقیت  با تمام جزییات  در دسترس همگان قرار دارد و یا آن که همچون کوه یخی ، تنها بخش بیرون زده آن در دسترس  دیگران است ؟

آیا  تا به حال افکار نو و جذابی در ذهن شما پدید آمده است که برای  همفکری با دیگران ، تنها موفق به شنیدن این جمله شده باشید ، عالی  است  حرکت کن !

انسان هنگامی که در کنار یک پرتگاه  قرار می گیرد با بهره گیری از حواس  خود می تواند  تشخیص دهد که آیا  در لبه  پرتگاه  قرار دارد یا نه ؟

اما در مسیر دستیابی به موفقیت های بزرگ ،  حواس ما دیگر قادر به یاری ما نیستند و آن ها جای خود را به عمق دید وسیع فرد ، تجربیات فراوان ، دسترسی به منابع فکری  گسترده  و وجود ساختارهای مشورتی  و حمایتی  توانمند می دهد.

در کشورهای  توسعه یافته  هنگامی که فرد ایده ای را مطرح می کند تا زمانی که عملی شود با بهره گیری از ساختارهای مشورتی و حمایتی  و منابع فکری در دسترس می تواند مسیر خود را آهسته و گام به گام بپیماید  و با کسب  اعتماد  به نفس و پشت سرگذاشتن اشتباهات جبران پذیر به سوی  هدف های خویش حرکت کند  و در موارد  مخاطره انگیز نیز زنگ خطر ها به صدا در آمده و با بهره گیری از راهنمایی های درست  ، فرد از گرفتار شدن در یک ورطه خطرناک  رهایی می یابد.

اما در یک جامعه ای که ساختارهای حمایتی و پایگاههای علمی  از توانمندهای   لازم برخوردار نیستند ، انسان های با انگیزش با افکار و اندیشه های جذاب خود به سوی  یک هدف بزرگ  گام بر می  دارند  ، اما ممکن است  در جایی که مخاطره وجود دارد ، به درستی  راهنمایی  نشوند  و آنگاه در مرحله ای قدم در مسیری بگذارند که مخاطرات فراوانی را به همراه دارد ، در این موارد هشدارهای لازم ممکن است  داده نشود   و تنها  لحظه ای  که زیر پای فرد  خالی می شود تازه درمی یابد که چه اشتباه بزرگی مرتکب  شده است  و این خود باعث می  شود او دچار  شکست های بزرگ و گاه غیرقابل جبران شود.بنحوی که دیگر تا آخر عمر جرات دست زدن به موفقیت های  بزرگ را نخواهد داشت  . در این مسیر  سخت  و دشوار  تنها معدودی از افراد ممکن  است  به موفقیت های  بزرگی  دست یابند که نتایج آن باعث خیر و برکت  برای خود و جامعه  آنان می  شود.

به علت  ضعف یا فقدان  ساختارهای  مشورتی و پایگاههای  علمی ، افراد مجبور به تکیه کردن  به نظرات اشخاص هستند و گاهی  این نظرات  به علت سطحی  بودن  ممکن است ، نتوانند  به خوبی فرد را برای  دست یافتن  به موفقیت یاری  نمایند    و در نهایت  موجب ناکامی فرد   در دستیابی  به موفقیت شوند .

جامعه ایرانی یک جامعه جوان است و در این جامعه علاقمندی  برای کسب موفقیت   نمود بسیار زیادی  دارد. به همین خاطر قدم گذاشتن  در راهی که هدف آن عملی  کردن یک ایده  با فکرنوست حتما باید با درایت ،دقت ،برداشتن قدم های کوچک  و کسب عمق  دید وسیع صورت پذیرد .

گاهی  افراد ایده ای  را در ذهن دارند و به هر طریقی  می خواهند  آن را عملی  کنند  بدون آنکه آن ایده به طور دقیق  مورد بررسی  واقع شده  باشد و همین باید انگاری  در بعضی  موارد باعث  می شود  که افراد در یک گرداب گرفتار شده و در این شرایط چه بسا  مجبور شوند ارزش های انسانی را زیر پا بگذارند  تا خود را از این گرداب رهایی بخشند ،  حتی  در صورتی که این رهایی انجام شود  شوق درونی برای  دستیابی به  موفقیت  ممکن است  برای همیشه در وجود فرد از بین برود .

****
منبع :مقاله "   آغازی برای  موفقیت ،   ایجاد انگیزش  به همراه شکل گیری  ساختارهای حمایتی  " نویسنده  : حمید میرزاآقایی- انتشار سایت فکرنو-  www.fekreno.org - اردیبهشت 1390